پاویون ملی ایران در بینال معماری ونیز ۲۰۱۶

پاویون ملی ایران در بینال معماری ونیز ۲۰۱۶

محل اجرا: ونیز، ایتالیا

معماران و مدیران هنری: بهزاد اتابکی، پرشیا قره گوزلو

کارفرما: معاونت مسکن وزارت راه و شهرسازی

کاربری:  پاویون ملی ایران در بینال معماری ونیز ۲۰۱۶

همکاران: گلشن نریمانی، علی خداوردی، یاسمن لشگری

تاریخ اتمام: 1395

مساحت:۳۲مترمربع

طرح برنده پاویون ملی ایران برای دوسالانه معماری ونیز ۲۰۱۶

بازنگری – عرصه بازی – پیش‏روی 

Rewind « play » Fast Forward

طراحان و مدیران هنری: بهزاد اتابکی، پرشیا قره‌‏گوزلو 

شرایط اجتماعی، اقتصادی، سیاسی نیم قرن اخیر ایران و بازتاب «اقتصاد انباشتی» مبتنی بر ساختمان‌‏سازی، تراکم و شهرفروشی، مهاجرت بی‌‏رویه به شهرهای بزرگ و حومه‏‌ها و طرح‌‏های بالادستی مهندسین مشاور بی توجه به اصل مشارکت انسانی و اجتماعی در بافت‏‌های متراکم و فرسوده، بافت‏‌های تاریخی و محلات گوناگون کلانشهر تهران و شهرهای بزرگ ایران، کیفیت زندگی و فضای زیستی را به شدت کاهش داده است. بخش وسیعی از این بافت‌‏ها به دلیل کیفیت پایین زندگی از سکنه خالی شده است و بسیاری از این نواحی در معرض تخریب و تبدیل به نواحی تجاری در دل بافت‏‌های مسکونی هستند. تأکید می‌‏شود که این بافت‌‏ها تنها بافت‏های فرسوده و تاریخی تهران را شامل نشده وانواع گوناگون مناطق شهری را در برگرفته‌اند.

این گروه، تحقیقی را با موضوع «بازنگری، عرصه بازی ، پیش‏‌روی» در سال‏‌های اخیر به منظور شناخت دقیق این موضوع و رودررو قرارگرفتن با پرسش‌‏هایی از درون محله‌‏ها و اجتماعات آغاز کرده است و راه‏‌حل‌‏هایی کوچک و ساده برای بهبود فضاهای زیستی در مقیاس‌‏های متفاوت و نیز ارتباط با گروه‏‌های مردمی فعال، سازمان‏‌های مردم‏‌نهاد ، شورایاری‏‌های محله‌‏ای و یافتن الگوهایی از بهسازی توسط مردم ارائه کرده است

هم‏چنین در مسیر این پژوهش–طراحی به  نمونه‏‌هایی ارزشمند از مقاومت برای زیستن و خطرات توأم با خلاقیت برخورد کرده است که در طی زمان، متوقف نمانده و با پیش‏روی کند اما مستمرحرکت کرده است. مسلماً مشارکت‌‏های خرد و محلی توانسته‌‏اند تا حدودی به شرایط بهتر زندگی بیانجامند، اما قدرت خردکننده اتفاقات بیرونی همواره آن‏ها را با شرایطی متزلزل روبرو کرده است. این دستاوردها، هر زمان که توانسته‏‌اند با یکدیگر ارتباط گیرند با موفقیت‏‌هایی قابل توجه روبرو بوده‌‏اند

این پروژه مسیر جهش سریع و بدون تفکر و پاسخ‌‏های اشتباه در آینده را کند کرده و با نگاهی هدفمند و آینده‌نگر به کیفیت خوب فضای معماری و زیست و اندیشه‌‏های اجتماعی معاصر به منظور گسترش مشارکت‏‌های مستقل مدنی در زمینه باززنده‌‏سازی و حرکت‌‏های رو به جلو در عرصه بازی امروز نگاه انداخته و تلاش‌‏ها و مقاومت‌‏های باقی‏ماندن در این عرصه و تسری ایده‏‌های خوب توسط مردم را شناسایی و از طریق شریان‏‌های ارتباطی آن‏‌ها (گروه‌های مشارکت کننده) به یکدیگر پیوند می‏‌دهد.

 

طرح غرفه:

فضای اصلی غرفه بر اساس بازنمایی الگوهای تراکمی بافت‌‏ها می‏‌باشد که درحرکتی معکوس از سقف به دیوار روبرو و بخشی از کف کشیده شده است. این بازنمایی، استعاره روند معکوس و بازگشت زندگی به بافت‌‏ها و محلات (با رویکرد عدم بازگشت به گذشته) و پیوند نهایی گروه‏‌های مختلف برای به مشارکت گذاشتن شکست‏‌ها و موفقیت‌‏های به دست آمده و پیش‏روی‏‌های هرچند کوچک در ارتقای کیفیت زندگی است

دیوار اصلی و تعاملی غرفه از یک پرده عریض برای نمایش  فیلم‏‌هایی از روایت‌های ذکرشده بالا و یک نوار حسگر با استفاده از تکنولوژی روز می‌باشد که با ورود فرد مشارکت‌‏کننده و تماس در بخش حساس یکی از روایت‏‌ها انتخاب شده و پخش می‌‏گردد و در زمان پخش روایت، نقاطی مشخص از آن در نوار حساس تعاملی روشن و خاموش‏‌شده و چنانچه دست مشارکت‌کننده با آن تماس و اشاره‌ای پیدا کند، جزئیات بیشتری از موضوع در نوار تعاملی پدیدار می‌گردد.

گالری ویدئو